Podróż przez otchłań internetu. Na początku trafiamy do sal kinowych pachnących nowością, świeżością, gwarnych i tłocznych, pełnych dyskutujących z ożywieniem ludzi. Później widzimy sale, gdzie widzowie w ciszy i w skupieniu oglądają być może po raz kolejny ulubiony film, śledzą erg ulubionej aktorki, ulubionego aktora. Wreszcie na koniec wędrówki już u kresu komputerowego serwera zaglądamy do opuszczonych, zaniedbanych sal kinowych. Nim człowiek usiądzie musi najprzód strzepnąć pyl z siedzeń kinowych foteli, rozciągnąć przybrudzony ekran na ścianie, uruchomić projektor. Ciekawy film. Szkoda, że bez tłumaczenia na język polski. Podczas oglądania uwaga skupiona jest przede wszystkim na angielskich napisach :) Wielowątkowa historia w której na koniec wszyscy bohaterowie spotykają się o tej samej porze w jednym miejscu. Przypomina w konstrukcji i prowadzeniu narracji Amores perros. Takie skojarzenie po wizycie pielęgniarki w miejscowych slumsach, gdzie spotyka się z lokalnymi przestępcami. W tej opowieści jest drugie dno. Ukarani zostają ludzie szlachetni postępujący uczciwie w zgodzie ze swoimi przekonaniami. W życiu rządzonym brutalnymi zasadami siły i zysku ponoszą porażkę. Nagrodzeni zostają Ci, którzy dążąc do osiągnięcia chwalebnych celów sięgają po złe uczynki. Czy realizacja celu-nawet dla dobra drugiej osoby-uświęca korzystanie z najpodlejszych nawet środków? Możliwa jest również, ale jest to bardzo powierzchowna i ułomna interpretacja ekonomiczno-społeczna zgodna z duchem postępowej lewicy. Przedstawienie filmu jako opisu społecznych nierówności, brutalnej, kapitalistycznej rywalizacji i wyzysku najuboższych warstw społeczeństwa.